Veel te lang geleden!

Hola,

Wow, het is weer even geleden! Ik kom meer en meer tot het besef dat ik het zo druk heb in Bolivia. Momenteel zit ik hier in men kamertje aan men blog te schrijven terwijl er een tropische regenbui overtrekt. Ik ben nog maar net terug van een prachtige reis daar het zuiden van Bolivia. Ik heb 3 steden, namelijk Sucre, Potosí en Tarija, kunnen schrappen van het lijstje van alle steden die ik wil bezoeken in Bolivia.

Men avontuur begon de 10e november in de vroege morgen. Om 5 uur s'morgens ben ik opgestaan om me klaar te maken om te gaan reizen. Met volle moed stapte ik naar de terminal van de bussen in Cochabamba om een bus te nemen naar Sucre maar toen liep het mis. Door onze half boliviaanse mentaliteit hadden we de uren van de bussen niet opgezocht en zijn we tot de conclusie gekomen dat er enkel bussen waren in de avond. We hebben dan besloten de bus te nemen in de avond en gewoon nog een dagje door te brengen in Cochabamba. In de vroege avond keerde we dan terug naar de terminal en namen we de bus naar Sucre.
Rond half 5 in de morgen kwamen we dan aan in de terminal van Sucre. Daar stonden we dan, in een nieuwe stad die we nog nooit gezien hadden, in de vroege morgen. We hebben dan maar besloten om ons te zetten op de 'plaza principal' en te wachten tot er een hotel openging. Uiteindelijk ging er dan toch een hotel open op de plaza principal en zijn we er naartoe gestapt. Het was een schitterend hotel met alles erop en eraan voor ongeveer 20 euro per nacht. In de morgen zijn we dan een stevig ontbijt gaan nemen om erin te vliegen. We zijn dan naar het dino park geweest in Sucre, dit is volgens de meeste bolivianen een heel belangrijk park omdat er voetsporen van de dinos zijn gevonden. Toen we toekwamen leek het een beetje saai maar aan de andere kant van het museum was er een gigantische muur met ECHTE dinosporen op!
s'Avonds zijn we allemaal vroeg gaan slapen om de volgende dag de busrit naar Potosi te kunnen overleven. De volgende dag zijn we ook nog ergens bitterballen gaan eten in een restaurant dat gerunt werd door een nederlandse vrouw. Ik denk dat bitterballen me nog nooit zo goed gesmaakt hebben achter 4 maand! Ze waren handgemaakt en ze smaakt super lekker!

In de namiddag zijn we dan een de 3 uur lange rit begonnen naar Potosi. Eenmaal aangekomen werden we hartelijk ontvangen door de AFS-studenten van Potosi. Ze zeiden dat Potosi maar een lelijke en saaie stad is maar ik vond het een van de betere steden om te bezoeken. Het is een stad vol met verhalen en schitterende gebouwen! We zijn naar ons hotel geweest, onze spullen in onze kamer gezet en daarna een lekkere pizza gaan eten met zen alle. De volgende morgen zijn we direct in actie geschoten en hebben we de mijnen van Potosi bezocht. We kregen eerst wat uitleg over cocablaadjes, dynamiet en andere speciale dingen om zo een mooi beeld te krijgen van het leven van een mijnwerker. We kregen een helm, een overal, een koplamp en botten om ons niet vuil te maken in de mijn. Eenmaal aan de ingang van de mijn kreeg iedereen het toch even benauwd, de ingang was gewoon een mini gaatje in de muur waar je de mijn binnengaat. Voordat we de mijn binnengingen kwamen er nog 2 mijnwerkers uit met een 'mijnkar' zoals in de films! Superleuk om te zien hoe da mensen daar nu nog steeds werken. Binnenin de mijn is het donker maar met ons licht konden we wel genoeg zien. We hebben enkele gangen en de duivel van mijn bezocht. Het was zeker de moeite!
In de avond zijn we dan nog naar de karaokebar geweest waar we iets gedronken hebben en dan teruggekeerd naar het hotel om even te rusten na de vermoeiende dag. De volgende dag hebben we uitgeslapen en in de namiddag zijn we naar 'het oog van de inca' geweest. Dit is een klein meertje in het midden van de bergen. Toen we aankwamen aan het meertje vond ik het toch niet zo speciaal totdat je je voet in het water stak. Het water was warm! Het was een natuurlijk meertje met heet water! Heel vreemd maar ik heb er echt wel van genoten om eens in een warmwater meer te zwemmen. Na het heerlijke zwembeurt zijn we teruggekeerd naar de stad en hebben we 'la casa de moneda' ook nog bezocht. Dit is een museum van al het geld dat gemaakt werd met het zilver dat ze uit de mijn hielde. In de avond zijn we dan naar de terminal van de bussen gegaan en hebben we onze bus genomen naar onze laatste bestemming, Tarija.

De busrit was enorm zwaar maar we hebben het toch overleeft. De hobbelige weg heeft zijn gevolgen gehad voor men achterwerk en men rug. We zijn de namiddag direct gaan eten in een goed restaurant en in de namiddag even uitgerust in onze kamer om toch nog wat slaap in te halen. In de avond zijn we naar de 'feria' geweest. Dit kan je vergelijken met een gigantisch autosalon maar dan voor alle producten zoals eten, meubels, vakanties,... maar dan wel buiten. Op de feria was er ook een groot concert met enkele zangers. Bijna heel Tarija zat op de feria. We hebben ons daar supergoed geamuseerd en zijn tegen 2 uur snachts naar huis teruggekeerd. Ik dacht dat het gemakkelijk ging zijn maar uiteindelijk waren we pas tegen 5 uur in de nacht thuis omdat er zoveel volk was en heel het verkeer dicht lag. De volgende dag hebben we dan ook niks gedaan en enkel in ons bed gelegen en geslapen. De volgende morgen zijn we naar 'casa vieja' geweest, dit is een huis waar ze je wijn laten proeven en waar je enorm goed kan gaan eten. Na een 20 minuten lange rit in de taxi door de wijngaarden waren we er eindelijk. We hebben wat wijn geproefd en daar na on aan de tafel gezet. Het eten was enorm goed en de wijnen natuurlijk ook want de wijnen van Tarija zijn gekent over heel Bolivia. Na deze prachtige dag zijn we naar huis gekeerd en gaan slapen. De volgende dag was onze laatste dag in Tarija. We zijn ergens gaan eten dicht bij een rivier in Tarija. De delicatesse van daar waren soort van kleine rivierkreeftjes die je in het geheel op at. Het smaakte eigenlijk naar een soort van kreeft chips achtig. Het was superleuk in het restaurant want op de hoek van het terras stond een jukebox waarmee we dan enkele leuke klassiekers hebben gespeeld. De boliviaanse mensen keken wel vreemd toen we ineens allemaal luidop begonnen mee te zingen. Na het heerlijke lunch zijn we nog ergens gaan zwemmen op een afgelegen plaats met een waterval. De ober had ons die plaats aangeraden om te gaan zwemmen en het was zeker de moeite waard! In de avond hebben we dan de bus terug genomen naar Cochabamba en tegen 9 uur in de morgen zijn we dan eindelijk terug thuis gearriveerd na onze prachtige reis.

Het was echt een superleuke reis omdat we konden kiezen wat we wouden doen en we helemaal niet werden gecontroleerd en gestuurd door AFS. Het is zeker de moeite om ooit een Sucre, Potosi en Tarija te bezoeken!

Groeten vanuit Bolivia! Mathieu

PS: Momenteel ben ik hier al 4 maanden en nog maar 7 maand te gaan.. Aaah, waarom gaat de tijd zo snel!

Videoblog nummer 2

Ik ben op reis geweest met AFS en omdat het zo mooi was heb ik er ineens een videoblog van gemaakt.
Hieronder vind je de hyperlink naar mijn videoblog nummer 2

http://www.youtube.com/watch?v=25ERJ95GWOo