Van Cochabamba tot Machu Picchu!

Beste vrienden,

Het is weer een hele tijd geleden dat ik nog iets van me heb laten weten! Dit is misschien omdat de tijd hier begint te korten en ik nog van alles wil genieten. Het zijn nog welgeteld 23 dagen en ik sta weer op Belgische bodem. Achja, daar wil ik nog even niet over nadenken. Ik ben namelijk enkele dagen geleden terug thuis gekomen van een prachtige reis, namelijk van Peru! Ik ben samen met enkele vrienden op het gekke idee gekomen om de Machu Picchu te bezoeken. Na een zware reis is het ons dan toch gelukt en het was zeker de moeite waart! Ik twijfel er geen enkele seconde over ofdat Machu Picchu een wereldwonder is.

We zijn tevoet vertrokken vanuit een dorpje dat op 2 uur ligt van Cusco. Vanuit dat klein dorpje begon onze zware trektocht van 5 dagen door het Peruaanse bergenlandschap. De eerste dag viel goed mee met enkele kleine bergjes en enkele prachtige uitzichten. In de avond hebben we onze tenten opgezet aan de voet van een gigantische berg, namelijk de Salkantay. Je kon de sneeuw zien liggen vanuit je tentje, waardoor het echt wel een ijskoude nacht werd. De volgende morgen om 6 uur zijn we dan begonnen aan de beklimming van de Salkantay. Het heeft ongeveer 6 uur geduurd vooraleer we aan de top waren maar het was de moeite waart. Ik heb echt afgezien maar eenmaal aan de top (4600m) vergeet je de zware beklimming en begin je op je gemakje aan de afdaling. In de avond weer in een tentje geslapen en dan volgende morgen weer de stapschoenen aangetrokken om weer heel de dag te wandelen. In de loop van de dag veranderde da natuur helemaal van kille en kale landschappen in een jungle-achtige natuur. De temperatuur ging omhoog en de pullen en jassen werden weggestoken. In de avond kwamen we toe in de 'campside' en kregen wat uitleg over de natuur. We waren in het 'cloud-forest' dat zich vlak tegen de Amazone begaf. Onze gids wist ons vanalles te vertellen over het 'cloud-forest'. Van enkele dingen ben ik toch geschrokken zoals dat er brilberen rondliepen en dat er meer dan 400 soorten wilde orchideen waren in het 'cloud-forest'. De volgende dag opnieuw aan het wandelen en in de avond zijn we naar een natuurlijke warmwaterbron geweest en hebben we ons eindelijk kunnen wassen na 4 dagen. De volgende dag was de grote dag, de beklimming tot aan de Machu Picchu.

In de vroege morgen om 3u30 zijn we opgestaan en hebben we ons klaargemaakt om eraan te beginnen. Tegen 4u had iedereen zijn schoenen aan, de rugzak gemaakt,... Het was nog pikkedonker buiten en met enkele zaklampen wandelden we naar de brug die om 5u openging. Om half 5 kwamen we toe aan de brug die je toegang geeft aan Machu Picchu. We waren zo goed als alleen tot kwart voor 5. Om 5u stond er al een hele rij te wachten maar wij waren een van de eerste om de brug over te steken. De brug ging open en we begonnen aan de 1700 trappen tot aan Machu Picchu. Onderweg werden we voorbijgestoken door enkele gekke mannen die als eerste boven wouden zijn. Het was toch zwaarder dan gedacht om al te trappen op te lopen maar het is ons uiteindelijk toch gelukt. Eenmaal boven begon het weer goed te regenen waardoor iedereen zijn regenponcho aandeed. Om 6u gingen de deuren van Machu Picchu open en konden we naar binnen. In het begin was het een serieuse tegenvaller omdat je bijna niks kon zien door de dikke mist maar na enkele uren trok het helemaal open waardoor we een prachtig beeld kregen over het wereldwonder. Het was prachtig! Ik heb nog nooit zo iets prachtig gezien in men leven. Machu Picchu is een gigantische stad boven op een bergtop. Later in de namiddag hebben Ruben, Raf en ik de Machu Picchu berg beklommen en hadden we een PRACHTIG zicht over Machu Picchu en de omringende bergen. Voor de mensen die plannen hebben om naar Machu Picchu te gaan, dan moet je ZEKER de Montana Machu Picchu beklimmen. Het is een ENORM zware beklimming (2500 trappen) maar het zicht is onbeschrijfelijk eenmaal je boven bent!

Voila mensen, dat was weer eens een vlug blogberichtje om jullie op de hoogte te houden. Ik wil jullie echt aanraden om ooit Machu Picchu te gaan bezoeken! Het is geen wereldwonder voor niks ;)
Ziezo, ik ga jullie laten want voor mij begint de tijd ook te korten hier in Bolivia. Ik probeer zoveel mogelijk te doen en te genieten van elke seconde in Bolivia!

Vele Groeten, Mateo

Met de bus naar Brazilië!

Eindelijk weer in Cochabamba na een schitterende reis van een kleine 3 weken!

Het begon allemaal op 7 februari 2014 in de vroege morgen. Men gastvader nam Silke, Linn, Raf en ik mee in zijn klein camionette'tje naar Santa Cruz. Dit is een grote stad in het oosten van Bolivia die ook wel gekent is door zijn plakkerige warmte en zijn feestjes. Na de toffe autorit van ongeveer 8uur zijn we toegekomen in Santa Cruz. We hebben een hostel gezocht en even uitgerust. Normaal is het weer in Santa Cruz heel warm en veel zon maar op dat gebied hadden we vrij veel pech, het was namelijk bewolkt en vrij koud waardoor we ook enkele plannen moesten schrappen. In de avond zijn we dan toch nog naar een leuk danscafe geweest waar we ons toch goed hebben geamuseerd! De volgende dag hebben we enkele plekjes bezocht zoals de Ventura 'mall' van Santa cruz en het cinecenter. In de late namiddag teruggekeerd naar het hostel om onze spullen op te halen en naar de terminal te vertrekken om de helbus te nemen naar Asuncion. Ik had al reeds eens opgezcoth op google wat ze als reacties gaven op de lange busrit van ongeveer 30 uur en ik kwam tot de conclusie dat vele bloggers de bus omschreven als de helbus. Uiteindelijk zijn we dan toch met volle moed begonnen aan de busrit maar algauw kwamen we tot besef dat de bus toch niet was zoals we verwacht hadden. De wc was een varkensstal, het 'eten' was niet om op te eten en werd al gauw door de ruit gesmeten en over comfort was er ook geen sprake. 

We hebben het hoofd toch opgeheven gehouden en hebben de 12 politiecontroles en 30 uur in de bus toch overleefd! We kwamen rond 12u snachts toe in Asuncion. Met enkele vrienden die we gemaakt hadden in de bus zijn we dan direct opzoek geweest naar hostels maar ze bleken allemaal vol te zijn waardoor we een dik uur op straat hebben gezeten tot iemand ons kon helpen. Uiteindelijk hebben we dan toch een leuk hostelletje gevonden dat nog maar 3 maand oud was met een klein zwembadje. Om 4 uur snachts zijn we dan nog even het zwembad ingedoken om toch even te ontspannen. De volgende dag hebben niet zoveel gedaan omdat we zo moe waren. We hebben namelijk tot 4 uur geslapen waardoor er niet veel tijd meer overbleef om op stap te gaan. We hebben dan uiteindelijk gewoon bezoekje gebracht aan de Mcdonalds. Ik kan je verzekeren dat een hamburger van Mcdonalds na 6 maand echt hemels smaakt! 

De volgende dag hebben we de rivier van Asuncion bezocht en in de avond heb ik na enkele jaren men buurman terug ontmoet. Het was een blij wederzien van men buurman en we hebben dit dan ook gevierd met enkele Bickyburgers die enorm goed gesmaakt hebben! Dezelfde avond hebben we dan nog een bus genomen naar Cuidad del oeste, die vooral bekent staat voor zijn groot aanbod aan electrotoestellen. De stad opzich is vrij lelijk maar we hebben dan ook direct de grens overgestoken van Paraguay naar Brazilië. De grens tussen deze 2 landen is een rivier die je enkel via 1 burg kan oversteken. Aan de andere kant van de brug ligt Foz de Iguazu, dit is de stad die bekent staat voor zijn grote watervallen.

De volgende morgen hebben we dan een busje genomen naar een van de mooiste dingen van heel de wereld, namelijk de watervallen van Foz de Iguazu. Beste 'Mathieugeintresseerde', als je ooit in je leven de kans krijgt om dit wereldwonder te zien, twijfel er geen seconde aan! Ik werd zelf stil toen ik de gigantische watervallen zag, het is echt ongelofelijk groot en prachtig!

De dag erop hebben we dan onze bus genomen naar onze eindbestemming. Florianopolis stond op ons te wachten! Florianopolis een van de mooiste plekjes in heel Brazilië. Het is een eilandje dat vasthangt aan het grote continent, het heeft 42 verschillende stranden en is super gezellig. We hebben er een appartementje op de kop kunnen slagen waar we dan enkele 4 dagen verbleven. De volgende morgen was iedereen al vroeg op om een frisse duik te nemen in de grote oceaan. Ik had de zon wat onderschat en werd welgauw omgetoverd tot een rode kreeft waardoor ik 2 dagen strand heb moeten missen. Geen zorgen, die 2 dagen hebben we dan in de stad doorgebracht. Eigenlijk hebben enorm veel dingen gedaan op die 4 dagen. We hebben verse vis uit de zee gegeten, gesurft, gesandboard, gefeest,... Maar aan elke droom komt er een einde en algauw zaten we weer op bus richting Asuncion.

In Asuncion hebben we dan bij men buurman Bart een nachtje geslapen en dan terug op de helbus naar Santa Cruz. De helbus was ook al goed begonnen toen we opmerkte dat onze stoelen dubbelgeboekt waren. Uiteindelijk waren er nog plaatsjes vrij waardoor we toch nog rustig konden gaan zitten. Na een dik uurtje rijden viel de bus ook ineens stil en blijkte dat we afscheid konden nemen van de bus. Na een dik anderhalf uur kwam er dan eindelijk een nieuwe bus aan en hebben we de reis rustig verdergezet.

Onderweg heb ik wel kunnen genieten van de prachtige natuur.

Eenmaal terug in Santa Cruz voelde het terug aan als thuis. We hebben het HardRock cafe van Santa Cruz bezocht, de zoo van Santa Cruz en de Ventura mall. In de late avond hebben we dan onze laatste bus genomen naar onze thuisstad Cochabamba. Vroeg in de morgen kwamen we terug bij onze gastgezinnen en werden we met open armen ontvangen en overdonderd met verschillende vragen over de reis. 

Voila, dit was dus men reisje tot in Brazilië. Ik heb er met volle teugen van genoten en twijfel er zeker niet over om nog eens terug te keren. Het was echt een schitterende reis met schitterende mensen! Nogmaal bedankt aan Silke, Linn en Raf ;) 

PS: Nog maar een dikke 110 dagen en ik ben terug in België, GENIETEN DUS!

Hoe voel ik me nu?

Hallo Belgen,

De feesten zijn weer eens voorbij en we kunnen terug aan een nieuwjaar beginnen. Wat was 2013 voor mij? Wel, 2013 was voor mij een prachtig jaar! Afgestuderen van de middelbare school, beginnen aan een nieuw leven aan de andere kant van de wereld, prachtige mensen leren kennen, het leven leren bekijken met een andere visie, voor een tweede keer afstuderen maar dan aan de andere kant van de wereld, een 2e familie hebben, uitdagingen aangaan en groeien als persoon en ga zo maar verder. Momenteel doet het een beetje raar omdat ik stilletjes tot het besef kom dat ik al over de helft zit van men AFS-jaar. Zoals je ziet heb ik al schitterende momenteel meegemaakt. Over 138 dagen sta ik terug in men thuisland samen met men familie en vrienden. Het doet dan ook pijn om al mijn vrienden en familie van hier achter te laten.

Cochabamba is voor mij nu een tweede thuis. Men familie is enorm vriendelijk en hebben me met open armen ontvangen waarvoor ik ze dankbaar ben. Door hen ben ik hélémaal veranderd... Van mezelf kan ik niet zeggen in welke zin ik veranderd ben maar volgens hen ben ik helemaal opengebloeid. In het begin was ik een verlegen jongetje dat nooit iets zei en altijd maar 'ja' knikte. Beetje bij beetje ben ik veranderd door het vertrouwen dat de familie me gaf. We kunnen voor uren praten en ons krom lachen met onozele dingen. Er is ook een negatieve kant aan veranderen natuurlijk, ik ben namelijk vrij lui geworden en kan nooit meer op tijd komen. Dit is dus al een waarschuwing voor als ik terug ben in België...

Momenteel voel ik me dan ook supergoed in men vel! Geen enkel moment heb ik spijt van het feit dat ik voor een jaar ergens anders leef. Het is een prachtige ervaring die zeker aan te raden is! Soms voel ik me rot omdat je beseft dat het stilletjes op zijn eind loopt en je terug naar België moet... Het enige wat ik nu nog kan doen is van elk moment genieten en niet teveel aan het einde van men avontuur te denken. Ik weet nu al gewoon dat het énorm veel pijn gaat doen om iedereen hier achter te laten en men gewoon leventje in België terug moet oppikken. Het komt er gewoon op neer dat je niet moet twijfelen over een uitwisselingsjaar!

Voila, ik ga geen tijd meer verspillen aan het schrijven van deze blog maar enkel genieten van elk moment in het prachtige Bolivia! Ik hoop om wel zo snel mogelijk terug is eens een berichtje achter te laten zodat jullie toch op de hoogte blijven.

Chau Mathieu! (Mateo voor de boliviaantjes)